In hartje Rotterdam bij de aloude margarinefabriek van Van den Bergh en Jurgens werkt Inga Helmons. In oktober 2020 kwam ze in dienst van het voormalig Unileverbedrijf, dat verder ging onder de naam Upfield in 2018. Een droombaan voor de jonge supply chain professional, op een plek waar veel supply chain kennis is ontwikkeld. Helmons, geboren in 1994, is daarnaast (dit jaar nog) bestuurslid van JLN (Jong Logistiek Nederland). Geen gelukkige periode in het verenigingsleven, gezien de coronapandemie. Maar ze steekt graag energie in het ontwikkelen van een netwerk.
Wat spreekt je aan in dit werk bij dit bedrijf?
“Leuk aan dit werk is het ad-hocaspect. Je weet nooit wat er vandaag gaat gebeuren. Daarop reageren en sturen vind ik leuk. De cultuur is toch voornamelijk die van een start-upbedrijf. Dat geeft mij heel veel vrijheid om zaken op te pakken en stappen te maken. Voorheen was dit een Unilever-bedrijf. En we hebben veel overgenomen. Maar we moesten ons als margarinefabrikant toch ook grotendeels weer opnieuw uitvinden.”
Hoe kijk je naar je eigen rol?
“Beslissingen worden heel snel genomen en zelf heb ik daar ook best veel verantwoordelijkheid in om ideeën in te voeren. Dat vind ik leuk. Bovendien zijn er veel doorgroeimogelijkheden in mijn vakgebied. De logistiek is geen dag hetzelfde. Je moet dingen regelen en fixen om tot een goed resultaat te komen. Ik vind het niet erg om een keer langer te werken, zolang er maar sprake is van een groepsgevoel en het hele team bezig is om een oplossing te zoeken.”
Zie je jezelf als een typische millennial?
“Millennials staan bekend om hun visie dat werk meer is dan een baan waar je salaris mee verdient. Het moeten ook een bedrijf en een werkomgeving zijn waar je achter wilt staan. Misschien is margarine niet het meest sexy product, maar het is wel iets waar je veel over kunt vertellen. Dat telt ook, wat mij betreft.”
Waar zou je overal ervaring op willen doen?
“Verlader of logistiek dienstverlener? Dat maakt mij niet zoveel uit. De uitdagingen zijn anders, maar overal zie je dat veel aanpassingsvermogen nodig is. Ik heb naast Upfield wat ervaring
opgedaan bij UC Group om projecten te doen, maar die ervaring is beperkt. Wel spreekt de sector FMCG consumentenproducten mij erg aan, vanwege de korte houdbaarheidstermijnen van de producten. Waar ik niet van houd, is bureaucratie, waar het lang duurt voor je toestemming krijgt om veranderingen door te voeren. Dat is niet specifiek aan een sector of aan een type bedrijf gebonden.”
Moet het beslist logistiek zijn voor jou?
“Het is niet zo dat ik mijn hele leven al heb gedacht dat ik logistiek wilde gaan doen. Ik zocht een opleiding die bij me past; iets waar veel organisatievermogen bij komt kijken. Gewoon bezig zijn. Analytische vaardigheden ontwikkelen, dat ligt mij wel. Wat was het anders geworden? Toch iets in projectmanagement, schat ik in. Finance misschien wel, want met cijfers werken bevalt me goed. Maar supply chain is toch een stuk concreter, meer tastbaar.”
Hoe kijk je naar andere generaties?
“Ik werk met mensen uit veel verschillende generaties. Dat ervaar ik als waardevol. Het is niet zo dat ik een werkomgeving zou willen met hoofdzakelijk mensen om me heen die ongeveer even oud zijn. Zolang collega’s maar op een gelijkwaardige manier met
elkaar omgaan. Er zijn niet echt struikelblokken die ik tegenkom in het werken met andere generaties. Het wordt anders als je geen ruimte krijgt om eigen ideeën uit te werken. Hebben andere
generaties meer kansen gekregen dan ik nu? Dat idee heb ik niet. Maar ik sta er verder niet bij stil. Het is fijn als andere mensen om me heen op basis van hun ervaring een carrièrestap maken.”
Krijgen andere generaties voorrang?
“Niet in dit bedrijf. Het is niet zo, dat mensen die wat ouder zijn op basis daarvan meer kansen krijgen. Ik krijg niet het gevoel dat mensen op me neerkijken, omdat ik nog jong ben en waarschijnlijk nog veel moet leren. Zelf denk ik dat soms wel, maar van anderen merk ik dat niet. Ik weet niet of dat een millennialding is of misschien wel een vrouwending. Dat ik net iets meer moet doen van mezelf, terwijl anderen dat helemaal niet zo zien. Meer bewijsdrang. Ik krijg veel vertrouwen en ik heb een baan die ik heel graag wil en extreem leuk vind. Dat maakt wel dat je dan jezelf ook echt wilt bewijzen.”
